Μήπως ήρθε η ώρα να ζήσεις;

Είναι αντικειμενικό ότι ζούμε σε μία δύσκολη εποχή. Όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για τον κόσμο ολόκληρο. Η Ευρώπη έχει παύσει εδώ και καιρό να είναι η Γη της επαγγελίας, όχι μόνο για αυτούς που σκοπεύουν να εγκατασταθούν εκεί αλλά ακόμα και για τους κατοίκους της. Οι ρεαλιστικές προβλέψεις  είναι κατά συντριπτική πλειοψηφία δυσοίωνες. Όποια διέξοδος και αν ακούγεται κατά καιρούς,ακολουθείται άμεσα από έναν ισχυρό αντίλογο.

Και μέσα σε αυτό το αρνητικό κλίμα βρίσκεσαι εσύ. Κάπου ανάμεσα στα 25-35, έχοντας ολοκληρώσει ήδη ένα σημαντικό μέρος της προβλεπόμενης ζωής σου. Βλέπεις τα όνειρα που έκανες από μικρό παιδί να διαψεύδονται ένα-ένα. Είσαι στη βιολογική σου ακμή, έχοντας ήδη κάνει μεγάλα βήματα στην καλλιέργεια σου σαν προσωπικότητα και όμως νιώθεις όλες τις δυνάμεις του σύμπαντος να επιδρούν πάνω σου και να σε κρατάνε αδρανή. Αδράνεια. Αυτή είναι η λέξη που συνοψίζει όλη την κατάσταση που έχει έρθει η ζωή σου. Νιώθεις όλη την ενέργεια, όλη την καύλα για ζωή, να είναι εγκλωβισμένη.

Δεν ξέρω αν το έχεις καταλάβει αλλά έχεις φτάσει στο σημείο καμπής. Ίσως να ακούς και εσύ την φωνή που σου λέει, ότι τώρα είναι η στιγμή που ή θα δώσεις μια κλωτσιά στην ζωή σου και θα πάρει μπρος ή θα καταδικαστείς να παραμείνεις αδρανής και έρμαιο των εξωτερικών συνθηκών που οι άλλοι έχουν δημιουργήσει. Αν σκοπεύεις να γίνεις συνένοχος σε αυτό, αν κατά βάθος έχεις βολευτεί με το να το παίζεις drama queen και να παραπονιέσαι για το κακό timing της γέννησης σου, τότε απλά κλείσε αυτό το κείμενο και συνέχισε τη ρουτίνα σου.

Αν όμως δεν αντέχεις άλλο, αν έχεις καταλάβει ότι το αλκοόλ, τα ναρκωτικά, τα like και οι ψυχολόγοι δεν είναι η λύση, τότε είναι καλό να αρχίσεις να συνειδητοποιείς κάποια πράγματα. Το πρώτο, το σημαντικότερο και το πιο καθοριστικό είναι να συνειδητοποιήσεις την μοναδικότητα και τη μοναχικότητα της έννοιας ζωή. Όσο και να υπάρχουν άνθρωποι που σε αγαπάνε και αγαπάς, είτε είναι ο/η σύντροφος σου, είτε είναι οι φίλοι σου, είτε είναι οι γονείς σου, πρέπει να καταλάβεις ότι η ζωή σου είσαι εσύ. Εσύ αποφασίζεις το πως θα τη ζήσεις. Όταν η οποιαδήποτε είδους αγάπη καταλήγει να είναι περισσότερο βαρίδιο παρά κίνητρο, το καλύτερο που έχεις να κάνεις και για σένα αλλά και για αυτή είναι να τη κρατήσεις μέσα στην καρδιά σου αλλά από εκεί και πέρα να προχωρήσεις παραπέρα. Στην τελική δεν της αξίζει σε λίγα χρόνια να τη θυμάσαι αυτή την αγάπη για αυτά που σου στέρησε και όχι για αυτά που σου πρόσφερε.

Αν αυτά που έχεις κατακτήσει μέχρι τώρα δεν σου αρκούν και δεν βλέπεις προοπτικές για κάτι περισσότερο, τότε θα πρέπει να προετοιμαστείς να τα χάσεις. Γιατί μόνο έτσι θα μπορέσεις να διεκδικήσεις περισσότερα. Ναι ξέρω κανένας δεν σου υπογράφει ότι δεν θα πας για τα πολλά και δεν θα χάσεις και τα λίγα. Σιγά μην ήταν τόσο εύκολο. Αλλά γιατί φοβάσαι; Ή μαλλον οκ καταλαβαίνω το να φοβάσαι, αλλά γιατί επιτρέπεις αυτό τον φόβο να σε καθηλώσει; Θα είναι η πρώτη αποτυχία στη ζωή σου; Σε αυτή την ηλικία θα είναι ανησυχητικά αφύσικο η απάντηση να είναι θετική.  Σκέψου τώρα τι έπαθες από τις προηγούμενες αποτυχίες σου. Τίποτα μάλλον. Αντίθετα έγινες πιο έμπειρος στη ζωή, κάτι το οποίο σίγουρα σε έχει κάνει αν όχι πιο όμορφο, τότε πιο δυνατό άνθρωπο.

Ναι είσαι πιο δυνατός από ότι νομίζεις. Είσαι νέος και υγιής. Πίστεψε με δεν υπάρχει μεγαλύτερη δύναμη από αυτό. Έχεις χαρίσματα. Είτε εκ γενετής είτε τα ανέπτυξες με κόπο και προσπάθεια κατά τη διάρκεια της μέχρι τώρα ζωής σου. Έχεις και ελαττώματα. Και αυτά ακόμα μπορείς να τα εκμεταλλευτείς προς όφελος  σου.  Ψυχοσωματικά είσαι έτοιμος να κατακτήσεις τον κόσμο. Μην περιμένεις άλλους να στο πούνε και αν στο πούνε καλοδεχούμενο αλλά μέχρι εκεί. Εσύ πρέπει να πιστέψεις στον εαυτό σου. Το χρωστάς σε σένα. Ασχέτος τελικού αποτελέσματος, εσύ θα έχεις προσπαθήσει. Θα έχεις δώσει όλο σου το είναι για να πετύχεις τα όνειρα σου. Και αυτό θα είναι το πλέον καθοριστικό στοιχείο για την μελλοντική ψυχική σου υγεία. Κάπως έτσι θα τα έχεις καλά με τον εαυτό σου. Που είναι και το σημαντικότερο. Γιατί στην πραγματικότητα, μόνο αυτόν έχεις...